NO I JEB...
Sorry za wulgaryzmy na początku.
Michał dostał dziś tylko 10 wiadomości odnośnie nauki zdalnej.
Każda z nich w zasadzie zawiera cos do zrobienia.
Rozbolała mnie głowa.
Michał wykazuje symptomy przejmowania się sytuacją. Wiem jednak, że sam tego nie ogarnie. Nawet nie chcę tego sprawdzać, bo straty moga być zbyt duże i nie od odrobienia.
Wbrew wszystkiemu może i w ostatecznym rozrachunku ten czas wyjdzie mu na lepsze, bo zadania będzie robił w tempie jakim chce, na kompie (odpada kwestia brzydkiego nieczytelnego i często dyskwalifikującego go pisma i błędów, bo word daje szanse poprawy) no i przejdą przed wysłaniem przez moje ręce.
No i właśnie teraz dochodzimy do kwestii tych moich rąk. Tyle rzeczy musi teraz przez nie przechodzić, że zrobiłam sobie zeszycik, żeby mi (i Michałowi i maluchom) nic nie umknęło. Owszem mąż tez mnie (nas) wspiera, ale to na mnie ciąży wyznaczanie zadań i celów do osiągnięcia.
Celowo pomijam kwestię mojej pracy,która jest jakby przy okazji...
Od jutra jeszcze bardziej siedzimy w domu. Zostaje tylko ogród. Mam nadzieję to jakoś przetwać... Kiedy zmienia się perspektywa i powiedzenie "obyśmy tylko zdrowi byli" nie jest pustym hasłem, człowiek zdaje sobie sprawę, że tak naprawde to wszystko reszta jest nieważna.
Zdecydowałam już jednoznacznie, że Komunię przeładam na inny termin, nawet jeśli proboszcz tego nie zrobi...dzieci przyjęły ten fakt ze zrozumieniem i nie rwały jakoś włosów z głowy.
Kochani...obyśmy tylko zdrowi byli...
Michał dostał dziś tylko 10 wiadomości odnośnie nauki zdalnej.
Każda z nich w zasadzie zawiera cos do zrobienia.
Rozbolała mnie głowa.
Michał wykazuje symptomy przejmowania się sytuacją. Wiem jednak, że sam tego nie ogarnie. Nawet nie chcę tego sprawdzać, bo straty moga być zbyt duże i nie od odrobienia.
Wbrew wszystkiemu może i w ostatecznym rozrachunku ten czas wyjdzie mu na lepsze, bo zadania będzie robił w tempie jakim chce, na kompie (odpada kwestia brzydkiego nieczytelnego i często dyskwalifikującego go pisma i błędów, bo word daje szanse poprawy) no i przejdą przed wysłaniem przez moje ręce.
No i właśnie teraz dochodzimy do kwestii tych moich rąk. Tyle rzeczy musi teraz przez nie przechodzić, że zrobiłam sobie zeszycik, żeby mi (i Michałowi i maluchom) nic nie umknęło. Owszem mąż tez mnie (nas) wspiera, ale to na mnie ciąży wyznaczanie zadań i celów do osiągnięcia.
Celowo pomijam kwestię mojej pracy,która jest jakby przy okazji...
Od jutra jeszcze bardziej siedzimy w domu. Zostaje tylko ogród. Mam nadzieję to jakoś przetwać... Kiedy zmienia się perspektywa i powiedzenie "obyśmy tylko zdrowi byli" nie jest pustym hasłem, człowiek zdaje sobie sprawę, że tak naprawde to wszystko reszta jest nieważna.
Zdecydowałam już jednoznacznie, że Komunię przeładam na inny termin, nawet jeśli proboszcz tego nie zrobi...dzieci przyjęły ten fakt ze zrozumieniem i nie rwały jakoś włosów z głowy.
Kochani...obyśmy tylko zdrowi byli...
Dzisiaj właśnie zdałam sobie sprawę z tego, że mam super, bo moje dzieci duże i ten obowiązek zdalnego naucz nas nie dotyczy. Wyobraziłam sobie klasyczną rodzinę 2+2, i dwie wersje:
OdpowiedzUsuń- rodzice pracują zdalnie, a tu jeszcze szkoła online
albo
- pracują normalnie i do tego zdalna szkoła,
... a w domu jeden komputer.
Mam czwórkę dzieci (są dorosłe i dzieciate) i nie wyobrażam sobie życia teraz z taką ilością dzieci w wieku szkolnym! Naprawdę podziwiam!!!
OdpowiedzUsuń