SCENKA RODZAJOWA

 Zdalna nauka, dzieci rozstawione na górze po pokojach. 

Ja z dołu drę się do najstarszego: Miśśśśśś wyjdź z psem. Odpowiada NIE MOOOOOGE TERAZ.

Z drugiego pokoju Julek woła: Ja mogę iśćććć.

Z trzeciego Zosia: ale ty nie możesz, bo mamy religie za 5 minut.

Z dołu ja potwierdzam: no właśnie masz religie za 5 minut..

Julek: No właśnie dlatego chce..... to może być dlugiiiii spacer.

 

kurtyna, z psem wyszła matka zdalnie pracując przez telefon..

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

DOTARŁO (?) (!)

 mam nadzieję, że dotarło.. chodzi rzecz jasna o sama siebie.... Jestem po bardzo trudnej dla mnie rozmowie z własnym mężem. Zrobiłam wcześniej notatki do rozmowy, punkty do dyskusji, więc mimo kilku łez trudno zarzucić, że była emocjonalna i przesadzona przemowa. Mąż jakby lekko zastygnięty w otrzymanych ode mnie informacjach, które wcale nie były  specjalnie odkrywcze, miał tydzień czasu na przemyślenie, tydzień, który miał i tak spędzić poza domem. I kurde... komunikat zwrotny po powrocie nie do końca jest taki jaki spodziwałam sie otrzymać. Z jednej strony dowodzi to, że spojrzenie kobiece i męskie jest często diametralnie rózne, z drugiej dało mi to mocno do myslenia w kontekście siebie samej i spraw ważnych dla mnie. Dodatkowo  ostatnio dużo czytam, słucham odnośnie mechanizmu motywacji w tym samo-motywacji.... a w sobotę byłam u swojej kosmetyczki i ona dorzuciła mi też do pieca, ale tak nie agresywnie, pozytywnie... i wuiem, że to wszystko to nie jest równiez nić odkrywczego...
Czytaj więcej

12.01.2023

 Blogger cos nie dla mnie... i nie to, że przestałam przemysliwać, miec mniej do opisania, ale jakos skierowałam sie do wewnątrz siebie.  Nie orientuję się  tez w blogach dawnych blogosferowych znajomych. Strasznie żal mi tych znajomości. Tylko został mi PATTEKU i Kasia od 4 na FB reszta niestety pozostała  w odmętach nieistniejącego BLOXa. Co u mnie.... 2022 nie był dobrym rokiem.  czerwiec/lipiec 2022 pożegnaliśmy teścia i teściową w odstępie 3 tygodni. Oboj byli juz ciezko chorzy.... we wrześniu 2022, nagle zmarł tata mojej przyjaciółki  (tej co mama zmarła w marcu równie nagle) w grudniu dowiedzielismy sie o chorobie mojego wujka, który w ciagu tygodnia z wersji oj cos mnie strzyka i kłuje w boku przeszedł do ostry rak trzustki z przerzutami. Po raz kolejny, kontakt z naszą  słuzbą zdrowia mobilizuje do działań, by zostać jak najdłużej zdrowym. Walka o wujka trwa i oby jaknajdłużej bo kocham go jak drugiego ojca.  A mój tata trwa w swoim stanie leżąco-siedzącym (ostatnio znów bardz
Czytaj więcej

MAJ JUŻ...

 Z tą potrzebą pisania to jak widać różnie.... Jesteśmy już pełnoetatowo w biurze, w sumie jest ok, ale tak troche jakby za długo.... W międzyczasie pochowaliśmy mamę mojej sąsiadeczki (nagle trzask prask i po wszystkim) i teściowa mojego brata po długie i okronie kończącej się chorobie nowotrworowej.  Moja teściowa też w stanie, który nie rokuje. Do raka doszedł udar i czekamy...  Mój tata żyje wyłącznie dzięki stymulatorowi.  Teraz z leżąco-siedzącego jest raczej leżący.  Jest mi jakos niezmiernie smutno.  Moja teściowa to kobieta, która kręciła całym światem, królowała niepodzielnie, bez możliwości negocjacji :)  Teraz kruchutka leży w lóżku, które wydaje się dla niej duzo za duże i ma dni kiedy poznaje wszystkich jakby mniej.... Mój tata o posturze i fizjonomii "Znachora" (byli kropka w kropkę podobni), spadochroniarz, Fachowiec od maszyn, kochający Persję, zapalony wędkarz, teraz jest człowiekiem, który w zasadzie z nami nie rozmawia, bo wylew spustoszył mu mózg.  Mój na
Czytaj więcej